Na piasku... Parte 8

Tydzień w Cancun minął szybko. Hana wciąż wspominała swój romans z Piotrem. Zakochała się w nim po uszy. Nie mogła się uwolnić od jego głosu, uśmiechu, ciała, dotyku. Przez ostatnie 2 tygodnie nie kochała się ze swoim mężem. Pojechała ratować małżeństwo, wróciła z myślą rozwodu i ze zdradą na sumieniu. Nie chciała siedzieć z mężem w domu. Poszła pod prysznic i po kąpieli poszła szukać papierów do szpitala.

- Jedziesz do szpitala?- zapytał James

- Muszę. Tretter do  mnie dzwonił. Podobno ściągnął jakiegoś nowego chirurga i w końcu zoperujemy Ewę- pocałowała jego policzek i szybko wybiegła z domu

Wsiadła do samochodu. Dotknęła wisiorka, który dostała od Piotra. W głowie już pojawiło się wspomnienie ich ostatniej nocy. To jak wyznał jej miłość cały czas chodziło jej po głowie. Mogłaby spotkać się z nim? Tylko jak? Jak idiotka zgubiła telefon w Cancun. Nie znała jego numeru na pamięć. Tak samo jak adresu. Nawet nie wiedziała w jakim szpitalu pracuje. Wiedziała tylko, że nazywa się Piotr Gawryło, ma żonę Magdę i córkę Tosię, jest lekarzem i ją kocha a ona jego. Musiała go znaleźć. Za wszelką cenę.

Piotr wszedł do szpitala. Ściągnęli go na tydzień do Warszawy chociaż on w ogóle nie miał ochoty na pracę. Hana nie odpowiadała na jego smsy. Nie wiedział co się z nią dzieje. Martwił się. Nie chciał dopuścić do siebie myśli, że prawdopodobnie dla niej to był tylko letni romans. Złapał się za wisiorek. Modlił się żeby jakimś cudem spotkać Hanę. Bardzo ją kochał. Zabrał teczkę z siedzenia i poszedł przed siebie. Skierował swoje kroki do gabinetu dyrektora. Wysłuchał jakiejś pogadanki, że jest wspaniałym fachowcem i, że to zaszczyt dla LG bla, bla, bla. Zabrał swój fartuch i poszedł do lekarskiego. Usiadł na krześle.

- Nasz ginekolog zaraz przyjedzie- powiedział Tretter

Hana wpadła do szpitala jak burza. W biegu zakładała fartuch. Kartki wyleciały jej z teczki ale szybko je pozbierała. Przeczesała włosy i weszła do lekarskiego.

- Już jestem, korki- powiedziała

Ten głos, ten chód. Znał to. Doskonale to znał. Podniósł wzrok. To Hana. Odnalazł ją. W końcu! Ich wzrok spotkał się. Poznała go. Uśmiechnęła się szeroko. Nie musiała już pielęgnować w sobie żałoby. Chciała rzucić się na niego i mocno przytulić jednak zachowała fason. Podeszła do niego i podała mu rękę.

- Hana.

- Piotr- uśmiechnął się

- Jak się już poznaliście to możecie zacząć studiować kartę pani Ewy- powiedział Stefan

- Tak, tak. Zapraszam do mojego gabinetu- powiedziała i wzięła go za ramię

Niemal biegła przez szpital. Jak najszybciej chciała znaleźć się sam na sam z nim. Gdy tylko drzwi od gabinetu zamknęły się namiętnie wpiła się w jego usta. Podniósł ją do góry i położył na kozetce. W szaleńczym tempie kochali się nawzajem zakrywając sobie usta. Gdy tylko skończyli nie mogli oderwać się od siebie. Nie mogli uwierzyć w to, że znaleźli siebie. To przeznaczenie po raz kolejny ich zetknęło ze sobą.

- Odnalazłam Cię- szepnęła delikatnie głaszcząc jego policzek

- Dzwoniłem tyle razy…

- Mój telefon porwały dzikie wody Cancun- zaśmiała się

Ponownie ją pocałował. Usłyszeli pukanie do drzwi. Oderwali się od siebie i usiedli na krześle. Do środka wszedł James. Nie miał dzisiaj dyżuru. Bardzo to zdziwiło blondynkę.

- Co tutaj robisz?- zapytała

- Przywiozłem Ci śniadanie bo nie jadłaś- powiedział całując jej głowę

Spojrzała na Piotra. Miał nieruchomy wyraz twarzy. Doskonale się maskował. James posiedział jeszcze chwilę wymieniając z Piotrem parę zdań na temat jego pracy. Po chwili zostawił parę samą. Milczeli.

- Przeprowadziłeś się tutaj z rodziną?- zapytała

- Nie. Magda została w Krakowie. Jestem tutaj sam- złapał ją za rękę

Delikatnie przygryzła dolną wargę. Nachyliła się nad nim i namiętnie go pocałowała. Włożył dłoń w jej włosy. Tego szczęścia brakowało mu przez ostatnie tygodnie. Szczęścia i ciepła ukochanej. Uśmiechnął się do niej.

- Kocham Cię- szepnęła- Moje serce stało się drogowskazem i znalazłam Cię.

- Wciąż go nosisz- powiedział dotykając jej wisiorka

- Tak samo jak Ty kochanie.

Pociągnął ją na swoje kolana. Przejechał ręką po jej udzie całując jej szyję.

- Mieszkam sam, mam bardzo duże łóżko oraz kuchnię. Pamiętam, że mówiłaś jak bardzo lubisz gotować. Ja lubię seks więc będziemy się idealnie komponować.

- Piotr wiesz, że ja mam męża- wskazała na swoją obrączkę- To nie jest takie proste jak w Cancun, gdzie mogła wyjść i powiedzieć, że idę na plażę.

- Wiem Hana. Muszę przystopować jednak ja nie potrafię zapomnieć chociaż na chwilę o Tobie. Kocham Cię- przytulił ją

Blondynka wstała z jego kolan i poprawiła ciuchy. Bardzo cieszyła się, że Piotr jest przy niej ale tutaj wszystko jest inaczej niż w Cancun. Niezręczną ciszę przerwał jego telefon. Spojrzał na wyświetlacz: Magda. Uśmiechnął się lekko i wyszedł z gabinetu. Nie chciał przy niej rozmawiać. Przeczesała palcami włosy. To wszystko było bardzo trudne. Bardzo a bardzo. Zabrała się za wypisywanie kart. Chociaż to trochę ją odprężało. Na chwilę zapomniała o ukochanym. Mężczyzna wrócił do jej gabinetu. Klęknął przed nią. Zaczął całować jej uda.

- Spotkajmy się dzisiaj proszę.- szepnął

- Piotr, nie wiem co powiedzieć Jamesowi. On tutaj pracuje.

- Chce tylko Ciebie. Czy to tak dużo?- zapytał

- Tak bardzo Cię kocham- szepnęła- Postaram się dzisiaj przyjść do Ciebie. Coś wymyślę.

Uśmiechnął się szeroko. Ta wiadomość bardzo go ucieszyła. Dzisiaj on i Hana. Sami. Nikt im nie przeszkodzi, nikt nie będzie im zawracał głowy. To będzie idealny wieczór. Idealny wieczór dwojga zakochanych ludzi.

Zapraszam na kolejny rozdział :) Przepraszam za błędy jeśli takowe wystąpiły.

Pozdrawiam, Amargo